در این مقاله خواهید آموخت که چطور ریسک های خرید از تامین کنندگان آلمانی را محدود کرده و بر اساس چه معیار هایی تامین کنندگان خود را انتخاب نمایید.

نشانه یک تامین کننده خوب چیست؟

یک تامین کننده خوب نباید تنها قیمت یا شرایط پرداختی مناسب (مثل تخفیف خوب یا مدت پرداخت طولانی) عرضه کند بلکه باید فاکتور های دیگری را نیز در نظر داشته باشد. معیار های ممکن برای یک تامین کننده خوب به شرح زیر می باشد:

تامین کنندگان خود را درست مقایسه کنید

با یک روش ارزیابی عینی می توانید بهترین تامین کنندگان خود را انتخاب کنید  اگر تنها مواد اولیه اصلی محصولات خود را بشناسید، مجموعه ای از معیار ها را تنظیم نمایید و به هر معیاری وزن مشخصی اعطا نمایید.  بدین ترتیب شما با ایجاد یک سیستم قدم به قدم و کم هزینه ارزیابی تامین کننده ، بهترین منابع زنجیره تامین خود را در آلمان انتخاب می نمایید.

ریسک خود را در خرید محصولات از آلمان کاهش دهید

به خصوص برای اقلامی که برای کسب و کار شما بسیار مهم می باشد می بایست  بیشتر به فاکتور هایی مثل کیفیت یا قابلیت اطمینان توجه کرد تا قیمت . همچنین برای چنین محصولاتی  نمی توانید تنها به یک تامین کننده در آلمان بسنده نمایید . آیا فکر کرده اید که چه اتفاقی خواهد افتاد اگر تامین کننده شما ورشکست شود یا به هر دلیلی نخواهد یا نتواند که محصول ضروری شما را تامین کند؟ اگر گزینه جانشینی نداشته باشید در این شرایط بحرانی باید هر چه زودتر تامین کننده مناسبی برای خود بیابید که کاری بسیار دشوار و در اکثر مواقع تقریبا غیر ممکن است که بتوانید با تامین کننده خود در مدت زمان کوتاه به یک توافقی دست یابید که شرایط مناسبی برای شما عرضه کند.  

انتخاب تامین کننده با یک مثال

پیتر هوبر یک کابینت ساز در آلمان هست که از بعضی از تامین کنندگان خود پیام هایی دریافت کرده مبنی بر اینکه آن ها می خواهند قیمت فروش اقلام خود (مواد اولیه کابینت) برای چوب های اصلی کابینت و یک سری مواد خام دیگر را افزایش دهند. پیتر از یکی از همکاران دیگر کابینت ساز خود جویا میشود که آیا این خبر برای وی هم صحت دارد یا خیر. همکار این خبر را تایید میکند و گوشزد میکند که بعضی از این تامین کنندگان حتی خیلی قابل اطمینان نیستند و کالای مورد وعده خیلی مواقع بر خلاف انتظار دیر ارسال میگردد و کیفیت هم مثل گذشته نیست.

بدین ترتیب پیتر تصمیم میگیرد که عملکرد نهایی تامین کنندگان خود را از طریق یک سیستم امتیاز دهی با استفاده از مجموعه ای از معیار ها ارزیابی کند و به چارچوبی دست یابد که به وسیله آن بتواند تامین کنندگان جدیدی برای خود نیز برگزیند. وی در مرحله بعدی مجموعه ای از ۵ معیار بسیار مهم برای کسب و کار خود را تعیین میکند: قیمت ، شرایط تحویل کالا ، کیفیت ،  ارسال به موقع ، و حسن نیت و بعد از خود سوال می کند که هر کدام از این معیار ها برای کسب و کارش چه قدر مهم می باشد. به عنوان مثال قیمت از نظر پیتر وزنی معادل ۲۵% میگیرد. شرایط تحویل تامین کننده ۲۰%, کیفیت و ارسال به موقع هم ۲۰% و در نهایت از دید پیتر حسن نیت تامین کننده ۱۵% وزن میگیرد. حال باید بررسی کند که تامین کنندگان وی برای هر کدام از معیار های فوق چه نمره ای میگیرند. برای یک ارایه بسیار خوب پیتر عدد ۱۰ و برای یک ارایه بسیار ضعیف وی عدد ۱ را در نظر میگیرد. بنابرین هر تامین کننده میتواند حد اکثر امتیاز ۱۰۰ را کسب نماید.

این ارزشگذاری فقط برای آن دسته از تامین کنندگانی صورت میگیرد که از دید پیتر برای کسب و کار وی حیاتی می باشد.  به بیان دیگر تامین کنندگان ضروری آنهایی هستند که مواد و مصالحی را برای وی تامین میکنند که اگر نباشند محصول وی (کابینت) به هیچ وجه قابلیت عرضه نخواهد داشت. در حال حاضر ۸ تامین کننده با داشتن شرایط فوق برای ارزیابی انتخاب شده اند. پیتر در این مرحله جدولی از معیار ها و تامین کنندگان درست کرده است و یک به یک مشخص میکند که هر معیار برای هر تامین کننده چه امتیازی دارد و سپس هر امتیاز را در وزن آن معیار ضرب میکند و در نهایت به فهرستی از امتیازات کل در روبروی هر هشت تامین کننده خود میرسد.  بدین ترتیب پنج تامین کننده وی امتیاز بالای ۸۰ دریافت کردند. یک تامین کننده امتیاز ۷۰ و دو تامین کننده امتیاز ۵۰ دریافت کردند.  در حین نمره دهی به معیار های مختلف پیتر بهتر از گذشته متوجه شد که قیمت تنها یک فاکتور از چندین فاکتور مهم برای ارزیابی یک تامین کننده موفق است. بر این اساس وی تصمیم گرفت که دو تامین کننده خود که امتیاز ۵۰ گرفتند را حذف نماید و به تبع آن به دنبال دو تامین کننده جدید باشد.

همچنین نتیجه تحقیقات وی به او گوشزد کرد که برای مهمترین ماده مورد نیاز کابینت سازی خود تنها یک تامین کننده دارد بنابرین برای محدود کردن ریسک تامین منابع برای کسب و کار خود تصمیم گرفت که به دنبال یک تامین کننده دیگر به عنوان منبع جانشین برای مهمترین محصول خود باشد.